SEVGİLİYE

Kalbim...  Kalbim çok ağrıyor sevgili.

Sensiz kalmaktan, geçtiğimiz sokaklarda sessiz çığlıklarda boğulmaktan, hırçınlığından korktuğum ama bir o kadar aşığı olduğum denizimin dalgalarından... 

Ellerim ellerini, dudaklarım dudaklarını hissetmeyecek diye öyle korkuyorum ki... 

Akıp geçen zamanı durdurmak için çareyi yarım yarım nefes almakta, göz yaşlarımı kalbime akıtmakta buluyorum.

Çok istedim seninle mutlu olmayı, geçmişi unutmayı sadece anda kalmayı, çok istedim.

Olmadı, olduramadık. Biz bunu aşamadık.

Hapsolduk gecenin karanlıklarına, yalnızlıklara. 

Ama bu son sevgili, sana güzel bir haberim var. Her zaman ki gibi bu savaşı da sen kazandın. 

Kalbim kaldırmıyor artık, göz pınarlarım kurudu,  senin uğrunda gözyaşı dökmekten. 

Şimdi gidiyorum. 

Senin kokunun, sesinin duyulmadığı, hiç bilmediğin bir yere. Belki de ölüme, ölmeye.

Hoşça kal sevgili HOŞÇA KAL...