HAYALLERİMİN BİTTİĞİ YERE...

 

Bir hiç uğruna yaşıyorum şu hayatı .

"Düşlüyor musun?" sorusuna verilecek ne bir cevabım nede bir tepkim var aslında . Ne olacak diye düşünüp dururken sen geldin aklıma . Güzel bir kıyıda güzel kokun , düşlerim geldi aklıma kendime yasakladığım düşlerim...

Dalıp gittim yine uzaklara...

Ne hayal kuruyorum ne de düşünüyorum amaçsızca. Boşa zaman kaybediyorum. Şu anımı hayallerime , kaçtığım duygusal dünyama harcasam şimdi kazmayacaktım o derin çukuru . Bile bile kazıyorum  aslında  hayal kurmayı yasakladığım zamanlarımda ..

Şimdi umudum , mavide bulduğum huzurum , güz yağmurlarım var orada . Bunlar varken beni heyecanlandıran , gözlerimin ışıltısını , sol yanağımdaki gamzemi ortaya çıkartacak bir şey  yoksa ortada ... işte o an;

Hayallerimin bittiği , kendimi bitirdiğim andır .

Sevdiklerime , en çok da sana düşen vasiyetim ;

Beni hayallerimin bittiği yere gömün!

Belki umutsuz birinin yeniden başlangıç noktası olurum kim bilir ...

KALEMİME

Kalemim;

şimdi de ait olduğu satırları arıyor. Arıyor ama ne tarafa doğru gideceğini bilmiyor .

Çaldığı her kapıdan kovulmuş , çizdiği her yolda çıkmaza , amansızca sürüklenmiş ve en sonunda durmuş , görmeye çalışmış , bunca geçmişini ve şuan nerede ve ne zaman da olduğunu...

İlham kaynağı içinde, sönmeyen derin , kabuk bağlamaya yüz tutmuş ama her defasında yeniden kanatan bu , denizlere derya olup kalemimle karanlık geçmişimi temizlemeye çalışırken kim bu bize çıkmaza sürükleyenler?

Kanatıyorlar zorla kapanmayan yaramı .Ben istemesem de kanatıyorlar işte öyle döküyoruz o güz yağmurunun bıçak yarasında keskin damlalarını. Süzülüyor al yanaklarımdan ,yine hep aynı yerde kalemimin en güzel cümlesinin tam ortasına düşüyor. Tıpkı bizim şimdiki dünyamız gibi...

Bu dünyayı aydınlatmak da karartmak da bizlerin elinde. Elinde ama hem bu fırsatı verip hem de bu fırsatı almak: Kimin mantığına yatıyor ki?!

Bizlere sunduğu her fırsatı özgürce uçan kuşlar,soluksuz akan dere , dostane kayalarına acımadan dalgalarını çarpan , sert denizim  gibi hür irademle yapmadıktan sonra neye yarar ?!

Gel gelelim bir de duygu meselesine. Siz benim hayallerimi , duygularımı , yaşama tutkumu elimden almakla ne büyük bir suç işlediniz!

Siz benden sadece ruhumu değil, çelimsiz vücudumu da aldınız!

Siz benim tüm ömrümü aldınız!

Şimdi söylüyorum size :

Bu hayatta düşünüz kadarsınız...

Düş'ünün ne kadarsınız?...