ÇOK GEÇ OLMADAN

Kapattım. Tüm o korkunç, kendimi hapsettiğim, düşüncelerimle beynimi kemirdiğim lanetli odanın kapısını.

Acımadan yaktım. Tüm o eski, kokuşmuş düşüncelerim ve gözyaşlarımla ıslanmış içimi döktüğüm kirli sayfalarımı.

Şimdi duruşumu bozmadan, hayatıma, yeni günüme, her gün güzel , tatlı anılarımı yazacağım günlüğüme, umut dolu kapılarımı açtım.

O kapı hiç kapanmamıştı. Sadece ben gözüme perde indirmiştim. Ama o perdenin arkasında çok şey öğrendim.

Ve o yok artık. Kirli sayfalarımla kül oldu, sonsuzluğa uğurlandı.



Şimdi sen de o perdeyi, içinde saklı düşüncelerini yak , sök at içinden.


Çünkü arkasına saklandığın o kapıda sana ait tüm güzellikleri kaçırıyorsun.