HAYAT TAHTASI

İbrahim B. Mercan imzasıyla

Yaşıyorum...

Cahil cahil, hiçbir şeyin farkında olmadan, yaptıklarımın ne ile sonuçlanacağını düşünmeden ,sanki kendi dünyamda amaçsız ve kuralsız bir şekilde yaşıyorum.

Bir gün canım sıkıldı. Attım kendimi huzuru bulduğum, kendimi ait ve mutlu hissettiğim yere. Denize...

Düşünüyorum. Bunca zamandır yaptıklarıma şöyle bir göz gezdiriyorum. Hatalarıma, başarılarıma, yaptığım iyilik ve kötülüklere şöyle bir göz gezdiriyorum.

Bu sefer elimde kağıt kalemden ziyade tertemiz tahta parçası var. Çivim ve çekicim de hazır.

Soruyorsunuz şimdi" Bu kız delirdi mi ne yapacak bunları?" diye.

Merak etmeyin, aklınıza gelen kötü ihtimalleri yapmayacağım.

Bu zamana kadar birçok başarılara imza attım. Akademik veya yüreklere dokunduğum başarılara...

Bu başarıları sağlayansa büyük resmi görmem.

Zaten bizi başarıya iten de o değil mi?

Tahtada izi kalmış delikler...

Kaybedilenler geri gelmez hiçbir zaman. Gelir de eskisi gibi güçlü olmaz. Bakışlarınız, duygularınız az da olsa körelmiştir. Derin , kapanmayan yaralar açmıştır kalbinizde...

Ama bu yaralar, izler korkutmasın sizi. Onların her biri en güzel öğrenme çeşidi olan "YAŞAYARAK ÖĞRENME" nin bırakmış olduğu izlerdir. Her bir izi , her bir yarayı , yeni güne, yeni yıla ve kendimizin belirleyeceği yeni hayata taşımamızı engelleyecektir.

Ve işte...

Görüyorum, korkmuyorum, gülümsemem yüzümden hiç gitmiyor...

Büyük resmin bana verdiği mesajı aldım.

"Ben göremiyorum diye sakın KORKMA!"

Mutluluğu, huzuru başka birinde aramayıp kendinde bulduğunda sen de göreceksin.

Şimdi sen de al eline tahtanı, çivilerini, çekicini ve başla çakmaya.

Hayat tahtanda sökülmemiş çivi kalmadığında sen de benim gibi büyük resmin anlatmak istediklerini anlayacaksın...