MAVİDE BULDUĞUM HUZUR

Denizin içinde huzuru aramak?

Kimisine göre kulağa hoş, kimisine göre de saçma geliyor. Bence denizin içinde huzuru aramak en güzeli. Rüzgarın teninize dokunuşu, denizin dinlendirici müziği, güneşin eşsiz batışı...

Bütün bunları hayal ederken bile yüzümden gülümsememi, gözlerimin parlamasını eksik etmiyorum.

Deniz kıyısına her gittiğimde görünen en uzak yere kadar gitmeyi istemişimdir hep. Küçükken denizin orada bittiğine inanırdım.

Ya denizden gelen o muazzam koku... Rüzgarın teninize dokunuşu...

İşte benim en sevdiğim tadına doyamadığım an, o an.

Neden bilmiyorum ama deniz bana huzur veriyor. Üzüntülerimi, pişmanlıklarımı bir anlık da olsa siliyor aklımdan. Gözlerimi kapattığımda kendimi o eşsiz doğanın güzelliğine bıraktığımda işte ''Ben seninim.'' diyorum denize karşı. Denizi sevdiğim kadar hoşlandığım diğer şey de ''Rüzgar''.

Estiği zaman yanağımı okşaması, beni sarmalaması, saçlarımı uçuşturması hepsi bana o kadar iyi geliyor ki...

Şimdi bu muhteşem güzellikte huzur aranmaz mı?