ADINI DENİZ KOYDUĞUM...

Denizim...

Sana olan bu aşkımı kelimelere nasıl döksem diye düşünüp duruyorum öyle.

Var mıdır sana benim kadar kör kütük aşık olan?

Kaçıp gelişlerimde kulağıma "HOŞ GELDİN EVİNE" fısıltılarını aklımdan çıkarmaya cesaret edemediğim...

Rüzgarınla başımı döndüren o kokunu, ciğerlerimin her zerresine kadar içime çektiğim ama bırakmaya korktuğum...

Güneşimin doğuşuna ve batışına eşlik edip günümü süsleyen huzur kaynağım...

Geceleri gökyüzümde yıldızların altında, inci tanesi kadar değerli kumsalım da sana bakarak hayal kurduğum..

Öfkemi kusmak, fısıltınla ve rüzgarınla saçlarımı uçuşturduğun, ayaklarımı yerden kesip beni başka dünyalara götüren denizim...

Seni başkasıyla paylaşmaya tahammül edemediğim, vazgeçilmezim....

Şimdi yanındayım..

Kokunu içime çekmeyi, fısıltılarını duymayı, rüzgarınla saçımı uçuşturmanı bekliyorum.

Beklerken de dalgalarına usulca fısıldıyorum :

Hayat gibi sert olan kayalıklarınla sohbet ediyorum gece boyunca. Bazen sadece gelip geçen gemileri izliyorum sessizce....

Limanda bekleyen insanları görünce kıpır kıpır oluyor içim. Yağmura susamış bir ağaç gibi...

Bazen ise içimdeki fırtınalara eşlik ediyor hırçın dalgaların.

Ve o zaman anlıyorum ki.

Sen sadece deniz değilsin...

Aslında sen benim diğer yarımsın.

Adını "DENİZ" koyduğum...